Pandemia i tutaj poczyniła duże spustoszenie. Przedstawienia przygotowywane szczególnie przez przedszkolaków są teraz niedostępne i można je oglądać tylko w przestrzeni wirtualnej. Ba, nasze latorośle są określane jako szczególne dla nas niebezpieczeństwo „Kowidowe”. Niezrażony tymi opiniami i wiedząc, że mamy dziewczynek i chłopców w różnym wieku dosyć liczną gromadkę, przypominam nam o Babciach i Dziadkach w ich święto. Może są oni inni niż dawniej ale przecież tak samo kochani i uwielbiani przez swoje wnuczęta. Zresztą w moim odczuciu moja nieśmiertelność to moja Ania, Jasiu i Stasiu. Kocham ich najbardziej i najmocniej na świecie i to z wzajemnością.

Wszystkim Babciom i Dziadkom życzę sprawności fizycznej i intelektualnej oraz oceanu miłości ze strony ich ukochanych wnucząt tych dużych i tych mniejszych. Jakie to szczęście, że to rodzice mają ich wychowywać, a my tylko rozpieszczać. Niech mają Was jeszcze długie lata.     Radek