Towarzyszyła nam na niektórych zjazdach lecz niestety nie będziemy mieli więcej przyjemności jej witać w naszym absolwenckim towarzystwie.

Podumajmy o Bożence razem z Leopoldem Staffem:

„(…)

O to chodzi jedynie,

By naprzód wciąż iść śmiało,

Bo zawsze się dochodzi

Gdzie indziej niż się chciało.

Zostanie kamień z napisem

Tu leży taki i taki

Każdy z nas jest Odysem,

Co wraca do swej Itaki”

Przyjaciółki Bożenki - Hanna Krużyńska i Teresa Edelman napisały:

„Bożenko nasza Kochana

Tak nagle odeszłaś, bez pożegnania zostawiając nas w bólu i smutku .

Jakie to będzie życie bez Ciebie … bez możliwości spotkania, porozmawiania i pośmiania się z rzeczy, na które nie mamy wpływu. Byłaś najlepszą koleżanką w czasie studiów i przyjaciółką w dorosłym życiu, wspaniałym  prawnikiem, kierującym się mądrym duchem a nie - literą prawa. W swojej kancelarii pomagałaś tak wielu ludziom, często bezinteresownie zawsze mając dla nich wytłumaczenie, „że przecież potrzebują…”. Choć każda z nas poszła inną drogą zawsze poglądy miałyśmy podobne i doskonale się rozumiałyśmy. Podziwiałyśmy Twoją dobroć, radość życia, zaradność i uśmiech, z którym nie rozstawałaś się nawet w trudnych chwilach. Było tych trudnych chwil wiele i zawsze sobie z nimi radziłaś podnosząc też na duchu innych, podczas ich trudnych chwil. W spotkania naszego roku też wnosiłaś pogodę i dobry nastrój.

Nigdy Cię nie zapomnimy. Spojrzyj na nas czasem „z góry”, dodaj nam sił  i optymizmu, którego zawsze tyle miałaś.

Z głębi serca składamy najserdeczniejsze wyrazy współczucia najbliższym Bożenki: Kubie , Agnieszce i Piotrowi.”